I''S Pure

Jak dalece nieśmiałość i brak pewności siebie mogą pokrzyżować życiowe plany? Czy potrafią zrujnować przyszłość? Ile cierpienia wywołanego niespełnioną miłością jest w stanie znieść przeciętny nastolatek? Tak przeciętny jak Ichitaka Seto?

Jest wigilia. Na placu w centrum miasta stoi ogromna, pięknie ustrojona choinka. Tysiące światełek rozjaśniają noc. Ichitaka przygląda się w milczeniu spacerującym ludziom. Czeka na przyjaciół, z którymi spędzi ten szczególny wieczór. Teratani i dziewczyny spóźniają się jednak. Ale to nic, bowiem umysł Seto zaprzątnięty jest rozgrzebywaniem wspomnień. Myśli biegną do czasu, kiedy rozpoczynał naukę w liceum. Pierwszy rok w nowej szkole. Okres pełen stresu ale i radości. Pojawiają się nowe możliwości, nowe sytuacje, nowe znajomości. To wszystko sprawia, że młody człowiek może poczuć się nieco zagubiony. Co w takim razie ma zrobić ktoś tak nieśmiały jak Ichitaka? Dziewczyna, w której jest zakochany to Iori Yoshizuki - gwiazda szkolnego kółka teatralnego. Wbrew temu, co można by przypuszczać, nie odznacza się ona ani pewnością siebie, ani przebojowością. Ma za to wielki talent aktorski, który rozwija pod czujnym okiem nauczyciela prowadzącego zajęcia. W przyszłości chce rozpocząć karierę w jednym z tokijskich teatrów. Na razie jednak, dla zwrócenia na siebie uwagi, pozuje do (nie całkiem grzecznych) zdjęć w jednej z popularnych gazet. Przysparza jej to tyle samo popularności co kłopotów. Znajdują się tacy, którym lęgną się w głowie paskudne pomysły. Całe szczęście, że Seto-kun czuwa zawsze w pobliżu, bo Iori nie wyszłaby z niektórych sytuacji bez szwanku.

Teratani Yasuo przychodzi sam, dziewczęta "zapodziały się" gdzieś po drodze. To najlepszy przyjaciel Ichitaki, sprośniak - zabawiający się w wolnych chwilach tworzeniem erotycznych fotomontaży w Photoshopie. Jego zdroworozsądkowe podejście do życia nie raz wyciągnęło Seto-kuna z dna rozpaczy. Jest brzydki jak noc listopadowa, ale zabawny i wprowadza nieco humoru w całkiem poważny nastrój serii.
W oczekiwaniu na przybycie dziewcząt Ichitaka znów popada w zamyślenie. Wystawa z damską bielizną przywodzi mu na myśl... Itsuki Akibę, przyjaciółkę z dzieciństwa, która wyjechała do Stanów Zjednoczonych kilka lat wcześniej. Jej nagłe i niespodziewane pojawienie się w życiu Ichi-chana (jak go nazywa) wywołuje dodatkowe komplikacje w pokręconym życiu uczuciowym Seto-kuna. Itsuki - powołując się na starą znajomość, zatrzymuje się w jego domu i zaprowadza iście amerykański styl bycia. Seto jest narażony na oglądanie przyjaciółki w samej bieliźnie, co sprowadza go na skraj rozpaczy.

Dziewczyny pojawiają się wreszcie. Yuka Morizaki i Iori Yoshizuki mają nadzieję na dobrą zabawę. Yuka postanawia wykorzystać wigilijny wieczór do wyznania Terataniemu swoich uczuć. Ichitaka natomiast zbiera całą odwagę, by opowiedzieć Iori o tym, co się dzieje w jego sercu. Cóż z tego, kiedy zalana w pestkę panna zupełnie inaczej pojmuje znaczenie jego słów. A może to gra pozorów? Może wyrobiona aktorsko pannica udaje alkoholowe zamroczenie by ukryć wielkie zakłopotanie?



Uwaga, dalej będzie spojlerowo, więc wszystkich pragnących obejrzeć serial uprasza się o przeskoczenie do następnego akapitu. Mimo iż anime liczy sobie jedynie 6 odcinków twórcy postarali się o to, by pokazać, co uczucie może zrobić z człowiekiem. A wiec po pierwsze występuje tu zauroczenie zwane "pomięszaniem", wtórnym zidioceniem lub kompletnym ogłupieniem. Objawia się osłabieniem mięśni twarzy, chronicznym zapominaniem języka w gębie, mętlikiem w głowie, niemożnością zebrania myśli, gadaniem nie tego, co trzeba i robieniem z siebie debila. Wspaniałym przykładem jest główny bohater, który przez trzy lata liceum nie może się zebrać w sobie i wydusić względem oblubienicy dwóch prostych słów.
Po drugie heroiczna odwaga w niektórych kręgach zwana bezmyślną brawurą. I znów jako przykład może posłużyć Ichi-chan rzucający się na uzbrojone oddziały wroga z gołymi pięściami lub z wysłużonym mopem.
Po trzecie pojawia się wylewność charakteryzująca się histerycznymi napadami radości i niekontrolowanymi uściskami - vide Itsuki zasypująca Seto-kuna czułościami, powalająca krzykiem, robiąca sceny zazdrości i wyprawiająca masę innych - jakże kobiecych brewerii.
Po czwarte odrzucenie zwane koszem, z charakterystycznym tekstem: "... ale mam nadzieję, ze pozostaniemy przyjaciółmi"- jakim częstuje biedną Yukę Teratani.
Po piąte obsesja zwana dalej zajobem, fazą, odpałem lub określana bardziej dobitnymi, a przez to mniej cenzuralnymi słowy (które każdy sobie sam dośpiewa), której przykładem jest Król Marionetek (Sahejima) - internetowy lubieżnik polujący na młode, niewinne dziewoje i obiecujący udręczenie cielesne najwyższych lotów. Niemożność zaspokojenia fantazji seksualnych we wczesnych latach liceum spowodowała u niego zwyrodnienie moralności i zatarcie się granicy między dobrem a złem.
Po szóste sugestia czasami zbyt subtelna, by zaślepiony rozdrapywaniem wewnętrznych rozterek młodzian był w stanie ją dostrzec. Na dobrą sprawę Iori od samego początku daje Ichitace do zrozumienia, że powinien zdobyć się na odwagę i zacząć działać. Tymczasem on pozostaje bierny i czeka na cud, który nadchodzi dopiero kiedy dostaje w łeb od Marionetkowego Kinga. Ech ci niedomyślni faceci... że też trzeba im zawsze kawę na ławę wywalać.