Jak widać opowieść zaczyna się jak setki innych. Choćby osławione "Fushigi Yuugi", czy "Hikaru-no Go". Z pozoru nieciekawa osoba trafia nagle w wir niesamowitych wydarzeń, które kawałek po kawałku odsłaniają kolejne warstwy jej osobowości. Jednak w wypadku "Paradise Kiss" nie ma tu ani magii ani portalu do innych światów. Jest za to czwórka zwykłych - niezwykłych bohaterów, którzy wprowadzają wielki zamęt w poukładane życie Yukari. Arashi Nagase jest młodzieńcem o wyjątkowo dziwnym upodobaniu do agrafek i łańcuszków. To jego Yukari spotyka jako pierwszego. Postawione na żel włosy (same by chyba tak nie stały), wymyślnie podarte ubranie oraz agrafki wkłute w kącik ust i w brew przerażają ją do tego stopnia, że postanawia uciec. Nieszczęściem wpada w objęcia bardzo wysokiej niewiasty, jakby żywcem wyciętej z XIX wieku, która - jak nietrudno się domyślić, jest znajomą Arashiego. To Isabella. Jest milcząca, kocha odwiedzać pchle targi i sklepy ze starociami. Yukari niezadługo odkryje ze zgrozą, że naprawdę nazywa się ona Daisuke Yamamoto i jest mężczyzną. Nic dziwnego, że nasza bohaterka na dłuższą chwilę traci zmysły. Zwłaszcza, że bierze Isabellę za ucieleśnienie Kostuchy. Budzi się z przeświadczeniem o własnej śmierci. Prawdopodobnie każdy by tak pomyślał, gdyby zobaczył nad sobą skrzydlatego anioła z różowymi włosami. Zaraz jednak okazuje się, że skrzydełka to część plecaka, a słodkie, cukierkowe dziewczątko, które pochyla się nad Yukari jest jak najbardziej namacalne. Nazywa się Miwako Sakurada, uwielbia ubierać się jak porcelanowa lalka i jest przesympatyczną osóbką. Ta kolorowa zbieranina to uczniowie Yazagaku, szkoły kształcącej młodych projektantów mody. Tworzą grupę "Paradise Kiss" (w skrócie "ParaKiss") i właśnie przygotowują się do szkolnego pokazu mody. Yukari otrzymuje propozycję zostania ich modelką. Jak zareaguje dziewczyna nigdy wcześniej niemająca do czynienia z osobami, które odważnie demonstrują światu własną odmienność? Ano potraktuje ich jak niepoczytalnych, postrzelonych na umyśle dziwaków i ucieknie. Ciekawość będzie jednak silniejsza od niechęci i Yukari skorzysta z pierwszej nadarzającej się okazji, by znów spotkać się z menażerią spod szyldu "ParaKiss". Tym bardziej, że następnego dnia spotka czwartego członka projektanckiej grupy, Joujiego Kiozumi, zwanego George'm. Dżordż to moja ukochana postać. Może się wydawać sztywny, zarozumiały i zbyt pewny siebie. Odległy, zajęty własnymi sprawami i cyniczny. Ale za tym wszystkim ukrywa się wrażliwy, uczuciowy człowiek, który lęk przed zranieniem przyobleka w irytujące zachowanie. Yukari będzie nim zafascynowana, choć przyzna się do tego dopiero przy końcu pierwszego tomu.