Arakawa Hiromu

Czy znajdzie się pośród otaku choć jedna osoba, która nie zna Edwarda i Alphonse Elriców? Czy jest ktoś, kto nie słyszał o Stalowym Alchemiku?
Oto przedstawiam Wam autorkę, która stworzyła równoległy świat pełen ludzi i stworzeń, o których się fizjologom... tfu!.. filozofom nie śniło. Hiromu, a właściwie Hiromi Arakawa.

Urodziła się na Hokkaido 8 maja 1973 roku. Życie na farmie hodowlanej w pewien sposób tłumaczy jej krowią obsesję. Na punkcie bydła rogatego ma bowiem prawdziwego fioła (jak Yukiru Sugisaki na punkcie królików), co zresztą widać w speszalowych załącznikach m.in. do "Fullmetal Alchemist".



Wczesne dzieciństwo upłynęło jej na łonie natury pośród łąk ukwieconych i swojskich odgłosów porykiwania. Zaczytywała się w "Kinnikuman" autorstwa Yudetamago (dwóch mangaków - Takashi Shimada i Yoshinori Nakai, tworzących pod wspólnym pseudonimem) publikowanym w Shonen Jump Japan od roku 1979 (nr 2,14,22) do roku 1987 (nr 21). Rysowanie od zawsze było jej hobby. Zapewne dlatego wybrała studia artystyczne.

Po ukończeniu szkoły mieszkała i pracowała na rodzinnej farmie nim po siedmiu latach wpadło jej do głowy, by spróbować swoich sił w komiksie. Prawdopodobnie stało się to za sprawą obcowania z ludźmi, którzy się tą dziedziną zajmowali. Z mangowym światkiem zetknęła się bowiem zanim zdecydowała się na samodzielną pracę w zawodzie rysownika. Przyjaźniła się Yashichiro Takahashim - literatem, który napisał "Shakugan no Shana" (przerobione na mangę przez Noizi Ito; 18 tomów; wydawnictwo: Dengeki Bunko; rok 2002). Współpracowała z Hiroyukim Eto przy scenariuszu do "Mahojin Guru Guru" (wyd: Sqare Enix; rok 1993). Nie rozpoczynała kariery spektakularnym zdobywaniem nagród (jak to miało miejsce w przypadku choćby Kena Akamatsu, czy Naoko Takeuchi). Można powiedzieć, że postanowiła się raczej oswoić z nowym przedsięwzięciem i małymi kroczkami zmierzać do wyznaczonego celu. W latach 1996 - 97 tworzyła - pod pseudonimem Edmund Arakawa, yonkoma* dla Gamest Magazine - czasopisma komputerowego. Te mini-komiksy zawierały przede wszystkim parodie gier komputerowych.
Rok 1997 to również jej pierwszy projekt mangowy "Shishi Juushin Enbu" (lub jak kto woli "Jushin Enbu" na podstawie opowiadania Huang Jin-Zhou). Wydała go jako dojinshi własnym sumptem (jak to zwykle bywa w takich wypadkach). Powstały wtedy trzy rozdziały (czwarty wszedł na rynek w roku 1998). W 2006 tytuł ten został opublikowany przez Square Enix (Kabushiki-gaisha Sukuwea Enikkusu - firma wydająca gry komputerowe, anime i mangę), zaś całkiem niedawno, bo 7 października 2007 pojawił się na rynku OAV pod tym samym tytułem, wypuszczony przez Studio Flag.

Kiedy już Arakawa poczuła się pewniej na rynku postanowiła wziąć się za ambitniejsze projekty. W roku 1999 tytułem "Stray Dog"zdobyła pierwszą nagrodę w konkursie Magazynu Monthly Shonen GanGan (wyd. Sqare Enix) co zaowocowało publikacją mangi i rozpoczęciem współpracy ze wspomnianym czasopismem. Dalej już jej kariera rozwijała się lawinowo, bo oto w roku 2000 światło dzienne ujrzały komiksy: "Totsugeki Tonari no Enikkusu", "Shanghai Youma Kikai" oraz "Kono Sora no Shita de".

Rok 2001 był przełomowy w karierze Arakawy. W tym bowiem roku Monthly Shonen GanGan wydał pierwszy tom "Fullmetal Alchemist" (Hagane no Renkinjutsushi). Świat otaku oszalał na punkcie Edwarda i Alfonsa Elriców. Kolejne tomy sprzedawały się jak ciepłe bułeczki. Oszołomiona popularnością autorka miała wrażenie, że świat za chwilę zawali jej się na głowę. Tym bardziej, że w 2003 pojawiła się seria telewizyjna (51 X 24 min.; studio BONES). Na fali popularności w 2005 roku studio BONES wypuściło "Fullmetal Alchemist: The Movie - Conqueror of Shamballa", pełnometrażowe anime (105 min.), które z mangą miało już niestety niewiele wspólnego za to świetnie się sprzedawało, bo żądni wrażeń widzowie łaknęli coraz to nowych przygód braci Elric. Firma Square Enix zajmująca się wydawaniem mang pani Arakawy (jak również produkcją filmów i gier) postanowiła wykorzystać wzrostową koniunkturę i zarzuciła rynek grami komputerowymi bazującymi na oryginalnym scenariuszu "FMA". Od 2003 roku fani wirtualnego świata mieli okazję wcielić się w ulubionych bohaterów w "Fullmetal Alchemist and the Broken Angel" (Hagane no Renkinjutsushi: Tobenai Tenshi), "Fullmetal Alchemist 2: The Demon of the Red Elixir" (Hagane no Renkinjutsushi: Akaki Elixir no Akuma; 2004) i "Fullmetal Alchemist 3: Kami o Tsugu Shoujo" (Hagane no Renkinjutsushi: Kami o Tsugu Shojo; 2007). Nie próżnowała również firma komputerowa Bandai i zaraz po pierwszej premierze Square Enix rzuciła chciwym graczom na pożarcie "Fullmetal Alchemist: Stray Rondo" (Hagane no Renkinjutsushi: Meiso no Rinbukyoku). Potem kolejno pojawiały się tytuły: "Fullmetal Alchemist: Sonata of Memories" (Hagane no Renkinjutsushi: Omoide no Someikyoku; 2004), "Fullmetal Alchemist: Dream Carnival (Hagane no Renkinjutsushi: Dream Carnival 2004), "Fullmetal Alchemist: Double Sympathy" (Hagane no Renkinjutsushi: Double Sympathy; 2005). Square Enix nie poprzestał na serialu anime i OVA spod znaku Alchemii. Przy współpracy Aniplex i BONES wypuścił 24-minutowy OAV " Fullmetal Alchemist - Premium Collection" (Hagane no Renkinjutsushi PREMIUM COLLECTION; 2006) złożony z trzech odrębnych mini-odcinków: "Fullmetal Alchemist: Seven Homunculi VS State Alchemists", "Fullmetal Alchemist: Kids", "Fullmetal Alchemist: Chibi Party". Na linii Square Enix - Arakawa nastąpiły niedawno spięcia w sprawie drugiego sezonu serialu o braciach Elric. Autorka nie chce zaakceptować scenariusza, który ma z mangą tyle wspólnego co krzesło z krzesłem elektrycznym. I nic dziwnego, przez sześć lat tworzenia FMA miała prawo przywiązać się do swoich bohaterów na tyle, by bronić ich przed krzywdzącym piórem scenarzystów, którzy już z niejednego tytułu zrobili hybrydę nie do przyjęcia.
Warto dodać, że w 2004 roku Arakawa Hiromu dostała za "FMA" doroczną prestiżową nagrodę Shogakukan Manga w kategorii shonen.

Wróćmy jednak do chronologii pojawiania się tytułów. Rok 2002 przyniósł mangę "Shanghai Youma Kikai" (Monthly Shonen GanGan). Jednak przeszła ona niemal bez echa przytłoczona niesłabnącą popularnością FMA. Potem w 2003 gazeta Monthly Comic Zero Sum (wyd. Ichijinsha) opublikowała "Washi no Natsu Yasumi". I znów, jak poprzednio tytuł przemknął opłotkami niemal nie pozostawiając po sobie śladu. W roku 2004 Arakawa ciągle zajęta pracami nad FMA wydała za pośrednictwem Idejuu! "Idejuu! Tribute". Powiem szczerze, że tak wydawnictwo jak i tytuł są na tyle enigmatyczne, iż w necie nie znalazłam żadnych informacji na ich temat.

Trochę więcej działo się w roku 2005, bowiem pojawiły się na rynku czytelniczym aż cztery nowe tytuły pani Arakawy (pomijając oczywiście FMA, który stał się błogosławieństwem i jednocześnie przekleństwem dla mangaki, bo wraz z ogromną popularnością nałożył na nią piętno autorki jednego dzieła). Pierwszy rozdział "RAIDEN-18" opublikowała gazeta "Monthly Sunday GX" (wyd. Shogakukan). "Yahoo! Anniversary Tribute" został stworzony specjalnie dla serwisu internetowego Yahoo. "Maison Ikkoku 25th Anniversary Tribute" pojawiło się w 47 numerze "Big Comic Spirits" (wyd. Shogakukan). Shakugan no Shana no Subete (czasopismo o bliżej niesprecyzowanym statusie) wydało "Shakugan no Shana Specjal Tribute". Podejrzewam, że większość tych enigmatycznych tytułów - których nie uświadczycie w necie, to jednorozdziałowe komiksy tematycznie związane (jak sugerują tytuły) z wydającymi je gazetami.
Rok 2006 przyniósł drugi rozdział "RAIDEN-18" ("Monthly Sunday GX"; wyd. Shogakukan) oraz trzeci i czwarty rozdział "Shanghai Youma Kikai" (Monthly Shonen GanGan). Kolejny enigmatyczny tytuł "Kochikame 30th Anniversary Tribute" pojawił się w Weekly Shonen Jump. Następnie GanGan Custom (wyd. Square Enix) wydał "Soten no Komori". Pojawił się również "Shishi Juushin Enbu" (2 rozdziały), wspomniany na samym początku pierwszy samodzielny tytuł Arakawy, który doczekał się publikacji, za którą autorka nie musiała bulić z własnej kieszeni. Koniec 2006 roku to pierwsza część "Hyakuso Kizoku", wydrukowana w 8 numerze "Un Poco". Druga, trzecia i czwarta przypadły na rok 2007. Również w tym roku wyszło na rynek pięć rozdziałów "Shishi Juushin Enbu" (3 - 7). Z rozpędu powstało również nieco omake* FMA, które zostały opublikowane we Fresh GanGan.