Gdybym wtedy miała pod ręką "Video Girl Ai" zapewne nie czułabym tej pustki, bowiem kolejna historia wyrysowana ręką pana Katsury bazuje na tym samym schemacie psychologicznym. Znów mamy szesnastolatka, niezbyt przystojnego i pełnego kompleksów. Jakby tego było mało młodzian ów nazywa się Moteuchi Yota, co przez złośliwych kolegów przerabiane jest na Mateusza Idiotę. Do tego jest bez pamięci zakochany w dziewczynie z klasy imieniem Moemi, która pała gorącym uczuciem do serdecznego przyjaciela Moteuchiego - Takashiego. Wydawałoby się, że tak skomplikowana sytuacja wystarczy, by pociągnąć akcję przez najbliższe trzy tomy. Ale okazuje się, że autorowi jest jeszcze mało. Posyła Yotę do wypożyczalni video, gdzie chłopak pośród filmów dla dorosłych znajduje kasetę z milutką dziewczyną na okładce. W domu w ramach pocieszenia odpala film i tu następuje sytuacja niecodzienna, żeby nie powiedzieć z palca wyssana. Oto pod wpływem uszkodzonego odtwarzacza filmowa panienka wyskakuje z telewizora i daje popis żywiołowego charakteru obsobaczając Moteuchiego za narażenie jej taśmy na zniszczenie. W końcu postanawia pomóc mu w zdobyciu serca Moemi. Tyle o samej treści, nie będę pisać obszerniej, żeby nie zdradzić zbyt wiele. Powiem tylko, że z każdym kolejnym tomem akcja komplikuje się coraz bardziej, jak w telenoweli brazylijskiej. Ktoś mniej wytrzymały na tego typu fabułę może się w końcu znudzić. Na szczęście seria ratuje się piękną oprawą graficzną i lekkimi dialogami, które rozluźniają nieco napiętą atmosferę.

Teraz w skrócie przedstawię głównych bohaterów. Moteuchi Yota to niemal idealne odbicie Ichitaki Seto z "I''s". W obecności ukochanej zachowuje się jak ostatnia niedojda, nie potrafi sklecić jednego zdania, które miałoby jakikolwiek sens. Do tego jest tak wielkim tchórzem, że zamiast kierować się zdrowym rozsądkiem, wertuje poradniki w poszukiwaniu złotych rad. Lęk przed zbłaźnieniem się jest tak wielki, że Moteuchi co chwila robi z siebie idiotę, ponieważ za wszelką cenę chce kontrolować swoje zachowanie i myśli. Po przeczytaniu obu wyżej wymienionych mang odnosi się wrażenie, że pan Katsura lubuje się w dręczeniu psychicznym swoich bohaterów.
Tytułowa Ai Amano jest osóbką niezwykle żywą i nad wyraz wesołą. Jej postrzelone pomysły nieustannie wprowadzają zamieszanie i wprawiają w ruch całą akcję. Ai postanawia zbliżyć Moteuchiego i Moemi, z drugiej jednak strony sama wykazuje duże zainteresowanie jego osobą, więc jej działania nie są do końca jednoznaczne i zrozumiałe.

Moemi wydaje się być przeciwieństwem Ai. Choć również ma w sobie wiele energii to nie wzbudza w czytelniku takich emocji. Powiedziałabym nawet, że jest trochę nijaka i płaska w porównaniu z nieobliczalną i energiczną Ai. Przez większość serii zachodziłam w głowę, dlaczego ten Yota jest taki ślepy i nie zauważa, jaki klejnot ma w zasięgu rąk.

Co do Takashiego, przyjaciela Moteuchiego, sprawa jest prosta. Występuje w charakterze tła i prócz tego, że jest obiektem westchnień Moemi, nie odgrywa w "Video Girl Ai" większej roli. "VGA" można kupić w wydawnictwie WANEKO. Seria liczy 15 tomów, z czego dwa ostatnie to "Video Girl Len".