Night Head Genesis

Dwaj bracia, starszy Naoto i młodszy Naoya Kirihara posiadają niezwykłe zdolności, które jednemu pozwalają przesuwać przedmioty, drugiemu zaś po przez dotyk widzieć każdą negatywną rzecz z życia innych. W młodości obydwaj zostali przewiezieni do pewnego centrum badawczego, ponieważ rodzice obawiali się mocy swoich dzieci. W czasie pobytu w budynku, kilkakrotnie próbowali uciec, jednak zbudowana przez pewnego staruszka brama energetyczna nie pozwalała im przejść przez las, w którym to znajdowała się placówka. Wychowali się z daleka od społeczeństwa, gdzie doskonalili swoje zdolności, a ich marzeniem było ponownie ujrzeć swoich rodziców. Sny stały się rzeczywiste, kiedy to staruszek umarł, a pole oddzielające ich od "świata" zostało zerwane. Bracia Kirihara uciekają, jednak wkrótce potem odkrywają, że ten "świat", który znali dotąd znacznie różni się od prawdziwego, a ludzie nie zawsze są dobrzy... Sytuacja komplikuje się, gdy Naoya zaczyna widzieć przyszłość, w której ich rola w "wielkim przewrocie" jest niezbędna. Czym jest "wielki przewrót" i jak dalej potoczą się losy bohaterów anime Night Head Genesis?

Pytania będące źródłem fabuły brzmią "kim jestem i dlaczego ja?". Przeszłość i dzieciństwo, które utracili Naoto i Naoya już nigdy do niech nie wrócą, pomimo, że obaj rozpaczliwie chcą je odzyskać. Przez cały czas nie poddają się, jednak jedyne, co odnajdują to rozczarowanie, smutek i żal, utracony dom, rodzinę, zniekształconą przyszłość. Przeczuwają, że ich moce powinny służyć wyższym celom, dlatego też pomagają napotkanym po drodze ludziom - poznając przy tym każdy z ludzkich obłędów i stykając się z mordercami, szaleńcami i samobójcami, pchanymi do zbrodni przez zemstę, strach, czy głupotę. Wizje Naoyi często są bardzo okrutne, jednak nie szczegółowe. Wiele w nich interpretacji i domysłów, a poszczególne symbole mogą znaczyć niemal wszystko.

Początkowe dwa odcinki to wspomnienia bohaterów z dzieciństwa, tudzież wizja ucieczki. Kolejne zawierają zło ludzkiej natury, ukazane dosyć przerażająco i okrutnie. W kolejnych akcja zawęża się, wydaje się być mniej "rozsypana", bracia walczą z konkretnym przeciwnikiem - organizacją "Ark".

Klimat jest mroczny, wspomagany poprzez dobrą grafikę i grę światłocienia. Autorzy w odpowiednich momentach dodali takie efekty jak odwrócenie kolorów, przesycenie, czy rozmycie, co współgra z zamiarem utworzenia klimatu niepewności i grozy. Postaci są narysowane równie dobrze, co tło. Kreska w odpowiednich efektach z grubszej przekształca się w cieńszą i odwrotnie. Kolorystyka jest nienaganna, a proporcje niezłe. Podczas oglądania tego anime jedyne, co mam do zarzucenia to kolor ciał ludzi zabitych przez Naoto - są zupełnie szare, jakby zwęglone, a przecież ich nie spalił.
Opening to wspaniale skomponowana muzyka bez słów, która idealnie pasuje do klimatu i tematu anime. Towarzyszy ona także podczas akcji w serii. Nieco tajemnicza, spokojna, jednak z nutka dramatyzmu. Endling - moim zdaniem - mniej jest dopasowany do anime, nieco szybszy, mniej wpada w ucho.

Serii nie polecam młodszym widzom, gdyż wiele w niej krwi, okrucieństwa i morderstw. Polecam ją zaś fanom lubiącym mroczny klimat, niewyjaśnione do końca zdarzenia i paranormalne zdolności.
Oglądając Night Head Genesic miałem mieszane uczucia. Początkowo wydawało mi się strzępem wyrwanym z całości, jednak w późniejszych odcinkach wszystko układało się gładko i perfekcyjnie. Co tu dużo mówić- to anime mocno zadziałało zarówno na moje samopoczucie, jak i myśli. Nie da się go obejrzeć i po prostu zapomnieć o tym, co przekazuje treść. Jednym słowem mówiąc: zachwycające!

Aoi.

Recenzja na Tanuki.pl