Grafika tak jak w innych pozycjach spod Visual Art's/Key prezentuje się wyśmienicie. Postacie żeńskie to wielka uczta dla oka, zrobione są bardzo schludnie i aż żal że nie są prawdziwe :) Kolejnym udanym elementem są tła - dobrej jakości, w podobnej stylistyce co postacie - zdecydowanie jest na co popatrzeć - głównie będą to wnętrza budynków ale i dalsze krajobrazy. Wszystko w kolorystyce miłej dla oka, nie męczącej, a wręcz zachęcającej do oglądania. Może nie zawsze strona graficzna jest dokładnie zrobiona, ale za to szczegółowa i nie sądzę, by ktokolwiek był w stanie na nią narzekać.

Muzyka jest elementem, który najbardziej rożni się od tego, co prezentowały poprzednie anime Ishihary. Utworów nastrojowych czy smutniejszych jest zdecydowanie mniej, co udziela się całemu anime. Dlatego też wątki komediowe wydają się bardziej naturalne i na miejscu. Opening "Megumeru ~ cuckool mix 2007~" z zastosowaniem różnych efektów dźwiękowych zdecydowanie się udał. Czuć od niego pozytywną energię, którą niewątpliwie chcieli przesłać autorzy. Ending "Dango daikazoku" to już zupełna zmiana klimatu - dziecinna piosenka o wielkiej rodzinie Dango, choć z początku wywołać może politowanie, może w mgnieniu oka się spodobać.

Trochę późno uprzedzam o tym, że recenzja pisana była w połowie anime, które przez około 2 miesiące będzie jeszcze emitowane. Znając poprzednie tytuły studia Kyoto Animation nie sądzę, aby seria gwałtownie zmienia nastrój, czy przesłanie. Na chwilę obecną mogę upewnić - wszyscy poszukujący ciekawej komedii z psychologicznymi wątkami będą wielce usatysfakcjonowani. Dla miłośników "Air", czy "Kanon" tytuł oczywiście obowiązkowy. Pozycja może być spokojnie uznana za jedną z ciekawszych z 2007 roku, tak więc zachęcam do zapoznania się z tym tytułem.

Wróbel.

Recenzja na Tanuki.pl