Ogrody Japońskie

Od niepamiętnych czasów wielu ludzi fascynował piękny i jedyny w swoim rodzaju krajobraz dalekiego wschodu. Nic dziwnego - kwitnące magnolie, azalie, hibiskusy, piękne purpurowe klony palmowe, wysokie bambusy, dostojne sosny, świerki, żywotniki, jałowce, duże oczka wodne otoczone kamieniami, przez które przechodzi mostek, a pod nim przepływające majestatyczne kolorowe karasie i karpie koi. Do tego fontanna lub kaskada, pagody, świątynie i różnego rodzaju altanki oraz wszelkie przedmioty związane z kulturą starożytnego wschodu - kto nie chciałby mieć takiego cichego zakątka w swoim otoczeniu, w którym można się zrelaksować i zapomnieć o wszelkich zmartwieniach? Chyba nikt przechodząc koło takiego pejzażu nie zostawiłby go bez komentarza. Z biegiem czasu coraz większa liczba osób fascynuje się urokiem ogrodów w stylu japońskim i coraz więcej tego typu krajobrazów można spotkać w Europie, dla tego chciałbym Wam przedstawić kilka sposobów na urządzenie takich niepowtarzalnych i urokliwych zakątków w swoim ogrodzie.



Na stworzenie własnego ogrodu w stylu japońskim nie potrzeba szczególnie dużo miejsca. Oczywiście im więcej tym lepiej, jednak nawet kilka drzewek iglastych i chociaż symboliczne oczko wodne dają ciekawe efekty. W tego typu ogrodach najważniejsza jest harmonia z przyrodą. Są w nich przedstawiane najbardziej charakterystyczne elementy natury. Ogrody te maja również przedstawiać kulturę i religię dalekiego wschodu oraz jego poglądy filozoficzne na świat. Ogród musi tworzyć jednolitą całość. Musi również poza sensem estetyki przekazywać sens istnienia (jako symbol sensu istnienia świata). Nie jest wskazane "upychanie" na siłę elementów ozdobnych, gdyż w tym stylu powinna dominować prostota, a kompozycja musi być czytelna. Nieodłącznym elementem ogrodów japońskich jest duża liczba skał, głazów i kamieni. Puste przestrzenie powinny być wyłożone drobnym żwirkiem, nie jest natomiast pożądane zakładanie trawnika. Drugim bardzo ważnym elementem jest woda. W każdym ogrodzie powinna znajdować się choćby niewielka sadzawka jeżeli to możliwe z kolorowymi rybami. Gatunki pochodzące z dalekiego wschodu nadające się do hodowli w oczkach są wymienione poniżej. W następnych artykułach opiszę wymagania co do hodowli poszczególnych odmian i gatunków. Są to:
-Karp koi (Cyprinus carpio);
-Karaś złocisty (Carassius Auratus Auratus) i jego odmiany (szubunkin, kometa, nimfa, oranda, demekin, ryukin, niebowid, pyzatka, teleskop, gaotoulongjing, jajoryb, perłołuska, lwia główka, pompon, fantail, tosakin, moor, jikin, ranchu, i wiele innych).
Do oczka można też wpuścić niektóre akwariowe rybki ze stref tropikalnych takie jak np.: gupiki, mieczyki, kiryski, danio, zmienniaki, gambuzje, drobniaczki jednodniówki, brzanki różowe, kardynałki chińskie (odmiana o krótkich płetwach jest bardziej wytrzymała), jordanelki florydzkie, pielęgnice amerykańskie (meeka, zebra, niebieskołuska, pawiooka, cytrynowa, perłowa itp.), workoskrzele i długowąsy (dwa ostatnie gatunki mogą uciec z oczka, więc trzeba dokładnie ogrodzić zbiornik). Jednak te rybki nie mogą zimować w naszych warunkach i trzeba je jesienią przenieść do akwarium. Jeżeli kogoś interesuje zbiornik bardziej zbliżony do naturalnego to może wpuścić gatunki rodzime (cierniki, karasie, liny, płocie, wzdręgi, leszcze, sumiki karłowate, jazie itp.), które jednak są płochliwe i ciężko się ich dopatrzyć. Ostatnio na rynku pojawiły się ozdobne, złociste formy linów, płoci i krasnopiórek, które też są interesujące. Wybór jest więc ogromny. Ryby wnoszą do ogrodu wiele uroku. Obserwowanie i karmienie ich jest niezłą zabawą zarówno dla dzieci jak i dla dorosłych. Szczególnie przyjazne są karpie koi i karasie, które przywiązują się do właściciela i pozwalają się karmić z ręki a nawet dają się głaskać.