Muzykę oceniłbym równie wysoko jak postacie. Na uwagę zasługuje praktycznie każdy utwór: optymistyczny opening z ciepłym przesłaniem - „Sorairo Days”, utrzymany w mangowej stylistyce bardzo j-rockowy pierwszy ending - „Underground” oraz oryginalny ending „Minna no Peace”. Ale to nie wszystko – bogaty soundtrack przypadnie do gustu każdemu miłośnikowi mocniejszych brzmień. Utwór będący ponad wszystkimi to niewątpliwie „Libera me from Hell”, będący wręcz esencją patetycznej akcji, a który jest świetnym połączeniem rapu i opery. Doskonale radzą sobie także seiyuu - świetnie wypadają na tym tle wszystkie postacie i wręcz czuć w nich pasję głosowych aktorów. Inna rzecz, że Yukari Fukui mógłbym słuchać w każdej roli, a jako Nia spisała się miodnie...

Nota, jaką wystawiłbym na koniec to 9,9. Mimo wielu unikatowych cech można odnieść wrażenie, że czegoś zabrało, aby było to anime idealne. Obejrzeć powinni przede wszystkim miłośnicy mechów, którzy znajdą wiele nawiązań do tego gatunku. Bliski też jestem do polecenia „Tengen Toppa Gurren Lagann” każdemu fanowi anime, gdyż prędzej czy później ten tytuł obrośnie legendą. Dla mnie na długo pozostanie serialem niezwykłym, przedstawiającym piękną historię i bohaterów, których warto naśladować i którzy na długo pozostaną w pamięci.

Wróbel.

Recenzja na Tanuki.pl