Fantastycznie prowadzona kreska stwarza wrażenie ruchu. Postacie pokazywane są z różnych ujęć, a zmieniająca się perspektywa wywołuje efekt "dziania się". Łamane, nie zawsze "dokończone" ramki kadrów potęgują to odczucie. Użycie zróżnicowanych rastrów w połączeniu z energiczną kreską i cieniami kładzionymi piórkiem czynią obraz bardziej wypukłym. Tu już nie ma sterylnych, płaskich kadrów rodem z "HEN". Obrazki "płyną". Pojawiają się przed oczami i gładko przechodzą w kolejne i kolejne. Aż do samego końca. Dbałość o estetykę postaci wyraża się przede wszystkim w dopracowaniu rysów twarzy (ach te piękne oczęta i urocze usteczka), włosów (ach, te rozwichrzone czupryny), anatomii (ach, te cudowne dłonie, że przemilczę inne partie ciała). Drugi plan natomiast to element, który niemal nie istnieje. Co prawda pojawiają się tu i ówdzie "widoczki", lecz bardziej służą ukierunkowaniu czytelnika w przebiegu akcji, niż rozbudowaniu szaty graficznej. A szkoda. Okazuje się, że nie można mieć wszystkiego. Choć przyznam, że brak teł to prawdopodobnie taki znak rozpoznawczy komiksów yaoi, gdzie główną osią fabuły jest męska miłość.
Polskiego tłumaczenia podjęła się grupa BoysLove, która celuje w mangach yaoi. Warto zajrzeć na stronę tejże, bowiem można tam wyszukać jeszcze kilka innych perełek, które wyszły spod sprytnych paluszków Masary Minase.



Co dobrego mogę powiedzieć o "Uso to Kiss"? Grafika! Nieprawdopodobnie prowadzona kreska i świetne, bardzo dynamiczne rozplanowanie kadrów. Aż chce się wracać do takiego tytułu, żeby od początku napawać się jego urokiem. Treść? Hm, jak to z yaoicami bywa, bardzo nasycona emocjami, co w efekcie ogranicza grono odbiorców niemal wyłącznie do kobiet. Czy to źle? W końcu większość komiksów spod znaku Boy's Love kierowana jest właśnie do nich. Golizna? A nie, proszę szanownej publiczności - w wypadku tego tytułu to TO jest nagość. Panie, potrafiące docenić urokliwość mangowych boshounenów powinny być usatysfakcjonowane w stu procentach. A nawet w stu dziesięciu.
Jak oceniam "Uso to Kiss"? Nie mogę... Po prostu nie potrafię być w tym miejscu obiektywna. Ani troszeczkę. W wypadku wspomnianego wcześniej "HEN" nie miałam takich problemów. Rozdzieliłam punkty na treść i grafikę. Tu się tego zwyczajnie nie da zrobić. Kocham tę kreskę i nawet mniej ambitny tytuł oceniłabym na 10. A "Uso..." tak całkiem nieambitnym komiksem nie jest. To - proszę szanownych Pań, romans przez duże Ry. I tej wersji będę się trzymać.